time flies!

Op het moment dat ik nu begin met het schrijven van deze blog realiseer ik me dat mijn 3e week stage morgen al gaat beginnen! en dat we hier ook al 3,5 week zitten. De tijd vliegt voorbij. Maar war hebben we ook al veel gedaan de afgelopen weken.

Afgelopen week heb ik 5 dagdiensten gedraaid op de spoed van 7 tot 15. Dit was wel even door bikkelen aangezien ik totaal niet meer het ritme heb van vroeg opstaan en hele dagen werken. Deze week werd ook van mij verwacht dat ik mezelf wat meer zou ontplooien en wat zelfstandiger aan het werk zou gaan. Hier was ik zelf ook wel blij om.
De spoed is verdeeld in 3 gedeelten:
- de eerste behandelkamers: hier komen mensen als eerste binnen wanneer ze niet in levensgevaar zijn. Dus met wonden, breuken etc. Of interne klachten zoals braken, flauwvallen etc.
- De observatiebedden. Hier liggen patienten die nog niet gediagnostiseerd zijn maar die eigenlijk naar de afdeling kunnen voor observatie en verder onderzoek. Deze patienten zijn niet meer spoedeisend maar blijven op de spoed liggen om te wachten op een plekje op de afdeling
- De shockroom. Hier komen patienten binnen die in levensgevaar zijn en directe behandeling nodig hebben. verpleegkundige van de shockroom gaat ook mee op de ambulance. Ook de gynaecologiekamer hoort bij de shockroom.

De eerste week had ik alleen op de voorste behandelkamers gewerkt en dit vond ik echt super leuk. Daar kan ik veel handelingen doen zoals bloedprikken, infusen inbrengen, infusen aanhangen, wonden verzorgen, artsen assisteren bij hechten etc. Dat vind ik erg leuk om te doen.

Afgelopen maandag mocht ik voor het eerst in de shockroom werken. In belgie noemen ze dit de reanimatie box en in Belgie had ik daar ook al gewerkt dus ik wist al wel het een en ander. We kregen die dag een jongen van 16 binnen met hevige buikpijnen, braken en flauwvallen. Deze jongen bleek een gat in zijn darm te hebben en moest acuut naar de OK. Vlak daarna kwam er een klein kindje binnen van 2 jaar. Vermoedelijk had hij een epileptische aanval want hij had zijn epilepsie medicatie 3 dagen niet gehad want deze was op. Het jongetje was in erg slechte toestand en ik dacht dat we elk moment moesten beginnen met reanimeren, heel erg schokkend om te zien. Uiteindelijk hebben ze hem wel stabiel kunnen krijgen met medicatie en heeft hij de hele dag bij ons liggen slapen, zo schattig. Wij hadden die dag dus ook de gynaecologie kamer. Ik was van de afdeling geweest naar het lab dus ik wist niet wat voor patiënt daar was binnen gekomen maar mijn collega vroeg mij met de arts mee te lopen naar die patient omdat de foetus er al uit was, mijn collega was bezig ergens mee. Ik dacht dat de vrouw was bevallen van een kindje en liep mee met de arts. Het bleek om een miskraam te gaan. De vrouw (nouja meisje, ze was 20) was 6 maanden zwanger geweest. De moeder was erg overstuur, het was een gewenste zwangerschap. De arts pakte de bak met de foetus onder de vrouw weg en zette deze in de wasbak. Nou zuster, knip de placenta maar even open met je schaar. Ik: ehhh hoe dan? nou gewoon knippah. Ik had überhaupt nog nooit een placenta gezien, maargoed ik knippen. En daar lag het lichaampje. Oke zuster pak het er maar even uit we moeten het wegen. Dus ik met mn hand in die bloederige placenta om het lichaampje er uit te pakken. Ik heb tijdens mijn stages of werk nog nooit zo'n vreemd gevoel gehad. Het was gewoon echt al een kindje, kon zelfs zien dat het een jongetje was. Het kindje was gewogen en de arts liep weg. Ik zeg: dokter, en nu? Ja ruim het maar op, en weg was ze. Daar stond ik dan, met de foetus en de moeder overstuur. De vader was inmiddels ook gearriveerd, toch maar gevraagd of ze wilden kijken, vader wilde dit wel, moeder kon dit niet aan. Vervolgens ben ik de verpleegkundige maar gaan halen over wat nu verder. Ze kwam aan met een klein tafel prullenbakje. Het lijkje werd letterlijk in het zicht van de moeder in het prullenbakje gegooid. Geen aandacht voor de moeder, ze kon haar kleding pakken en vertrekken. Heel erg bizar.

Een dag later stond ik bij de observatiebedden. Niet erg spectaculair, smorgens 5 mensen moeten wassen (mijn grote hobby, not) maar toch vriendelijke patiënten en ook wel gelachen. Een man ook wachtende op een plekje op de afdeling was gebeten door een slang, blauw/groene opgezette hand. Maar hij was bang dat de artsen niet wisten wat voor antigif ze moesten geven dus hij had eeeeeven de giftige slang mee genomen naar de spoed. Mijn collega's roepen: lisa lisa! a snake in here! dus ik dacht ja hoor grapje waarschijnlijk. Maar toch even gaan kijken naar de plastic zak in de wasbak, en jahoor die bewoog! god ik scheet in mn broek, maar heb zo ontzettend gelachen, wie bedenkt het! De arts maakte zich zorgen over hoe de slang het ziekenhuis uit zou moeten komen, dus de man zegt: die neem ik gewoon weer mee! Maar meneer, u moet worden opgenomen... Ik weet niet hoe ze de slang weg hebben gekregen want ik was een uur later vrij, gelukkig. afgelopen week heb ik ook erg veel lol gehad met mijn Filipijnse collega's, ze zijn super vriendelijk en benaderen alles met humor. Ze betrekken me overal bij en ik wordt voor allerlei feestjes en etentjes uitgenodigd. Met hun heb ik een betere klik dan met mn surinaamse collega's. Moet zeggen dat ik na dit weekje wel aardig gesloopt was en vrijdag avond geen zin had om op stap te gaan. Leonie en Jori (vriendinnen uit een ander vrijwilligershuis) hadden ons uitgenodigd om te komen eten. We hebben een gezellige avond gehad en zijn lekker vroeg op bed gegaan. Want... de volgende ochtend zouden we gaan sporten. We hebben een abbonement genomen op de sportschool 2 straten verder op. We kunnen er onbeperkt squashen, fitnessen en bowlen. We hebben lekker getraint ook al moeten we met squashen nog even oefenen, maar de hitte was wel killing. Zaterdagavond zijn we uit eten gegaan met Leonie, Jori en Nohemi en daarna op stap geweest. Heel leuk gehad. Vandaag hebben we een kookcursus gedaan. Dit was bij een vrouw thuis. Ze ging ons leren roti maken. We zijn 1,5 uur bezig geweest maar het was heel erg leuk en lekker. Nu is het alweer half 10 en ga ik zo op bed en me voorbereiden op een nieuw weekje stage.


Heel veel liefs en dikke kus voor allemaal! xxxxxxxxx