Echte meisjes in de jungle

God waar ga ik beginnen...

Een aantal weken geleden hadden Jori en Leonie het idee om met zn allen op trip te gaan. We hebben gekozen voor blanche marie (watervallen) en Apoera, een dorp in de jungle. En donderdag was het zo ver. We gingen met Jori de zus van Jori Leonie en Nohemi, ik en nico, 3 belgjes die bij Jori, Leo en Nohemi in het huis wonen en nog een groepje oudere mensen die we niet kenden. Om 8 uur verzamelden we bij een kroeg in Paramaribo en daar werden we opgehaald met 2 pick ups en 1 jeep. De reisleiders waren Rudie, Orlando en Randy. Om kwart over 8 vertrokken we richting Blanche Marie om zondag weer terug te komen. Ik had van te voren niet echt research gedaan en was er eigenlijk (weet niet waarom) vanuit gegaan dat het minder lang rijden was dan de vorige keer. Met die gedachte dus ook in de auto gestapt. Wij zaten in de grote jeep met Jori, Leo en Nohemi. In eerste instantie erg leuk. Ruime plekken om te zitten, alle ramen open. Heerlijk! Na 1,5 uur waren we bij de Zanderij en ging de weg over in een onverharde weg. Na 3 uur rijden was onze eerste stop, eigenlijk dacht ik toen dat we er al waren. Toen we elkaar bekeken gingen we de eerste 10 minuten stuk van het lachen. We zagen eruit alsof we de poederdoos hadden leeg gesmeerd over ons hele lichaam of een slechte zelfbruiner hadden gebruikt. Overal rode stof! En de belgjes kwamen schoon en bleek hun auto uit, zij hadden airco :( Even lunchen en weer verder. Ehm meneer: hoelang moeten we nog rijden? nouuu zo'n 4 uur. Ehm meneer: op deze zelfde weg? ja. Okeee en door. Onderweg nog even stoppen om een boomkip te schieten (voor het eten) en verder naar de eindbestemming.

Om 18:30 kwamen we aan in blanche marie. De laatste 15 km van de rit ging dwars door de jungle. Het was een prachtige locatie wat ik niet had verwacht zo midden in de bossen. Het huis lag aan een rivier. Na het stoffige ritje wilden we graag douchen. En wat is een betere plek om te douchen dan in de rivier! dus, waterschoenen aan shampoo mee en de rivier in. Heb me nog nooit zo schoon gevoeld. Vervolgens onze hangmatten ophangen voordat het donker werd. Gelukkig hielpen de gidsen ons daar mee. Het grootste gedeelte van de groep onder de eerste overkapping. En ik, nico, 2 belgjes en Leo onder de 2e overkapping. Hangmatten klaar voor de nacht, en toen konden we even chillen terwijl de gidsen gingen koken. Ze maakten saoto soep. We hebben heerlijk gegeten. Daarna gingen we op bed (hangmat) want we waren behoorlijk moe. Toen we eenmaal lagen, vonden we dat de hangmat te veel doorhing, dus wij Rudie roepen. Die dacht echt mensen zeur niet. Maar hij ging onze hangmatten braaf strakker hangen. Toen zag ik dat nico, het belgje en mijn hangmat aan 1 spijker aan de paal hingen. Dus wij liggen, en je raad het al. Kraak kraak, boem! daar lagen we op de grond. Rudieeee! Dus hij weer bezig met die hangmatten, en met dat hij bezig is horen we vanuit de andere overkapping een hoop kabaal en gegil. Hele balk met alle 9 hangmatten doorgezakt en iedereen op de grond. Dus rudie in z'n eentje alle hangmatten opnieuw opgehangen, aan een andere gammele balk. Een uur later konden we gaan slapen. En ik moet zeggen, het lag best lekker!

De volgende ochtend werden we om half 8 wakker gemaakt. We gingen ontbijten en lopen naar de blanche marie watervallen. Een klein tochtje van een half uur en toen waren we er. Wat een prachtige plek! Het water stond laag dus de watervallen waren redelijk rustig maar dat vond ik niet erg. We hebben de hele ochtend gechilld. Toen terug om te gaan lunchen en hop in de auto om te rijden richting de volgende bestemming. Na de lunch kregen we de plek van bestemming te horen. We gaan vanavond back to basic (nog meer?!) We gaan IN de jungle slapen. Even een broekschijt momentje, maar wel spannend! Geen idee hoe lang het dit keer rijden zou zijn. Dus auto's inpakken en gaan. Het was wederom een lange stoffige rit. Af en toe stoppen om te plassen en te drinken en eigenlijk was het best een chille rit, met mooie omgeving. Todat we na 7 uur rijden plotseling op de rem gingen. Ik kijk opzij, ligt de auto voor ons met de belgjes in de berm gekanteld tegen een boom. De schrik sloeg me om het hart. Gelukkig stapten ze zelf allemaal uit. Zo zielig, hun gezichten zo geschrokken. De auto had een lekke band gekregen en was tegen een boomstam aan geknald en in de berm tegen een boom beland. Wat bleek nou, achter die boom zat een metersdiep ravijn, en de auto stond niet heel stevig. Maarja de auto moest er weg. En hier heb je geen anwb, en sterker nog, niet eens bereik met je mobiele telefoon. Dus we hadden geen andere keus dan de auto zelf uit te bossen trekken. Maar da moest met onze jeep, en onze jeep had gewicht nodig. Dus wij moesten erin. Dus wij braaf zitten. Todat ik bedacht dat als de pick up weg zou zakken het ravijn in, er een grote kans was dat wij erachter aan gingen. Dus wij na wat aandringen de auto uit gestapt met een hartslag van 200. Ik moet zeggen dat er toen even heel veel gedachten door mn hoofd heen spookten. Als 1 van hun gewond was geraakt was ik waarschijnlijk de eerste geweest om reddingsperikelen uit te halen en als mij dat niet zou lukken was het wachten op de eerst volgende auto die voorbij kwam terwijl er daar geen hond langs komt. Maargoed dat is niet gebeurd gelukkig. De auto had alleen een lekke band dus die kon vervangen worden. De gidsen hielden zich groot en hadden de no spang houding, as always. Met de schrik om ons hart weer in de auto en richting onze bestemming. om half 7 kwamen we aan. Onder het stof maar geen mogelijkheid om te douchen. Oja jawel! in de kreek tussen de piranha's. Dan liever vies. De hangmatten werden aan het rek boven op onze jeep bevestigd en aan de andere kant aan een boom. Wij mochten weer chillen. Zonder stoelen dus op de motorkap van de auto maar. Rudie maakte het eten op een zelfgemaakt vuurtje. Rijst met kip. Daarna gingen we jagen. Randy en rudie namen hun geweer en kapmes mee. Vergeleken met de vorige jungletrip was dit voor nico en mij een makkie want we bleven op het pad. We hadden voor de trip bij de chineze winkel een hoofdlamp gekocht en die kwam hier heel goed van pas. We hebben 2 uur gelopen maar niks gevonden helaas :( Toen we terug kwamen bij het kampje gingen we ons klaarmaken voor de nacht. Toen ik in mijn hangmat wilde stappen zag ik dat mijn hangmat boven een enorm rode mierennest hing. Als echt meisje in de jungle ging in hier natuurlijk niet boven liggen. Dus randy strooien met diesel. Hier werd het mierennest mee gehalveerd en daar moest ik het mee doen. Dus met veel moeite zonder mieren in mn hangmat proberen te komen. Die nacht heb ik alles behalve lekker geslapen. Wat een insecten! geen spinnen gelukkig. De volgende ochtend werd ik wakker door gillende meiden, Randy had een piranha gevangen. Wat een angstaanjagende beesten zijn dat. Maar wel gaaf om te zien. Nicolette heeft ook nog geprobeerd piranha's te vissen, maar haar enige vangst was een papaya blad. Toen ontbijten, spullen inpakken en richting Apoera. Onderweg zijn we nog gestopt bij een oud treinstation. En toen verder richting Apoera. Daar kwamen we redelijk op tijd aan om 13:00 uur. Apoera is heel erg mooi, heel veel mooie bloemen en redelijk mooie huizen in vergelijking met PMB. De overnachtingsplaats was bij mensen thuis. En we hadden 1 douche, water en een wc! wat een luxe! Maar toch gingen we weer douchen in de rivier (met piranha's) maar veel keuze hadden we niet, 1 douche was te weinig voor zo veel mensen. Eenmaal opgefrist gingen we naar een Inheems dorp (indianen dorp) het was echt prachtig. Wat een rust op die plek. En wat een uitzicht over de rivier en op brits Guyana. Daarna weer terug naar het huis om te eten. En natuurlijk (want het was immers zaterdag avond) Borgoe cola! Borgoe is Surinaamse rum. Gezellige avond gehad en veel gelachen. En toen mochten we naar de plaatselijke discotheek (buiten kroegje) van apoera. Echt heel leuk om mee te maken en veel gedanst! Onze gidsen deden ook vrolijk mee. De laatste nacht heb ik dus ook het beste geslapen.

De volgende ochtend was het tijd om ons klaar te maken voor de terug rit (tocht). Om 10 uur zijn we vertrokken. De hele weg was over een onverharde rode stof weg. Onderweg hebben de belgjes opnieuw 2 keer een lekke band gehad. En na de 2e keer zakte de moed me lichtelijk in de schoenen. Hoe gingen we ooit thuis komen!? Dit was namelijk onze laatste reserve band. En ik zag ons serieus al in the middle of nowhere wachten op redding. En de gidsen bleven rustig uiteraard haha. Wat een toppers waren dat. Overal hadden ze een oplossing voor, misschien niet heel snel. Maar alles werd opgelost. S'avonds reden we in het donker door de bliksem, een mooi gezicht. Toen we aankwamen in de zanderij om half 9 zagen we de vonken van de belgjes hun voorband afkomen. De 4e band was versleten. Maar geen reserve band. Gelukkig woont Orlando in de zanderij en konden we de auto daar laten staan. Wat wel betekende dat de belgjes gezellig bij ons in de auto kwamen. Met z'n 10en in een Jeep zaten gepropt. Maar ik was te moe dus ik heb geslapen. Om 22:15 waren we terug van deze fantastische trip. Ik heb nu nog maar een klein gedeelte verteld naar mijn idee maar het is een behoorlijk verhaal geloof ik. Nu zit alles onder het stof en ga ik de wasmachine maar eens aan zetten.


Heel veel liefs xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx